استلحاق زیاد به ابوسفیان: انگیزه ها و پیامدها

استلحاق زیاد بن عبید به ابوسفیان در تاریخ اسلام مشهور است. شهرت این موضوعشاید بیش از آن که معلول عدم مشروعیت آن باشد، به سبب شهرت شخص زیاد بهعنوان یکی از چهار داهی عرب و یکی از سه شخصیت مؤثر در تحکیم پایه هایحکومت اموی با کمک معاویه است. آرزوی دست یابی زیاد به خلافت - که البتهمحقق نگشت- تنها در گرو پذیرش استلحاق و پیوند نسبی با معاویه بو د . وی بارسمیت یافتن استلحاق به ابوسفیا ن ، خود را برادر معاویه و رقیب ولیعهد اومی دانست و هوای جانشینی او را در سر می پروراند؛ از این رو ولایت عهدی یزید وموروثی کردن خلافت را یاری نکرد. استلحاق هرچند هزینه های فراوانی برای جامعةمسلمانان عراق در بر داشت و موجب بدنامی زیاد نیز شد، اما او و بیشتر از او معاویهرا در دست یابی به مطامعشان کامروا ساخت. در این مقاله انگیزه ها و پیامدهای اینموضوع از منظر تاریخ بررسی شده است.